Woensdag 30 Juli 2007. Mijn telefoon gaat opeens en ik word gebeld door een heel lang nummer. Wie kan het zijn? Ik helemaal de Afrika-gangers vergeten! (Shame on me)
Was het Femke, die belde. Ik helemaal blij dat ik een keer word gebeld door hun. Vraagt ze als eerste aan mij: "Hoe is het daar?" Hahaha! Ik zo: "Hallo! Hoe is het DAAR?" Gekkie! Was alleen niet zo lang, want het blijft duur... Maar ze hadden het erg naar hun zin, vorige week was echt helemaal fantastisch geweest en Femke zou vandaag een mailtje sturen. Net even gekeken en had een mailtje van de vader van Lisa dat Lisa een mailtje had gestuurd, dus die staat hieronder.
Hoi Pien,
Lisa heeft weer een mail naar huis kunnen sturen.
De groep zit nu in Lake Mbarara. Onderweg daar naartoe hebben ze Wouters tas opgehaald en overnacht in een luxe hotel.. Daar hebben ze in het zwembad Suzans verjaardag gevierd, terwijl ze vandaar uitkeken over de armoede. Ze missen de mensen in Soroti nu al, de situatie nu is heel wat minder goed georganiseerd en ze hebben nu ook geen stroom en stromend water. Het gastgezin is opeens weg!!. Nu slapen Lisa, Lotte Marloes in een lemen hutje tussen de koeien en dichtbij zitten Daan, Kalvin en Roy in een huisje. Het Afrikaanse eten begint ze langzamerhand tegen te staan. De meegebrachte stroopwafels worden dan ook niet als cadeautje gegeven, maar door henzelf opgegeten.
Morgen en overmorgen gaan ze naar natuurparken. Daar verheugen ze zich al op. De natuur schijnt hier sowieso al mooier te zijn dan in het Sorotigebied.
Groeten, Han
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
We hebben vandaag ook een mailtje ontvangen van Pieter.
De situatie in Mbarara is duidelijk anders dan in Soroti. De organisatie is van een wat mindere kwaliteit en de woonomstandigheden zijn behoorlijk wat "primitiever" ivm vorige week (geen stromend water en electriciteit), wel grote hoeveelheden matooke en geit en dat drie keer per dag. Alleen de man van de fam. spreekt redelijk engels en die is voor een week vertrokken. Er is hier sprake van de bekende African style met als voorbeeld dat ze zondag om tien uur in de kerk moesten zijn, maar pas om half twaalf werden opgehaald. Morgen staat een bezoek aan een national park op het programma en daar hadden ze erg veel zin in, ook omdat ze daarna overnachten in een hotel.Wel is het er erg mooi mailt Pieter ondanks het feit dat zolangzamerhand alles naar geit gaat ruiken, zelfs het shirt van Sten.
Ook wij hebben gisteren een mailtje ontvangen van Sten. Hij mailde dat de eerste week fantastisch was geweest, de mensen waren heel erg aardig en het gastgezin was echt heel cool.Pieter en ik kregen 2 warme maaltijden per dag met (meestal) heerlijk eten. Door de familie werden we broers genoemd en de kinderen noemden ons Uncle. De reis naar Kampala is heel vermoeiend geweest. We hebben overnacht in een super luxe hotel. we werden overgeleverd aan FODEPA.
We zijn nu in een wat vreemd gastgezin, niemand kan Engels en ze eten 3 keer per dag banaan en geit. We redden ons nu wel, maar leuk is anders. vandaag hebben Pieter en ik maar ontbeten in de stad. We gaan nu zo winkelen in de stad en hopelijk nog veel plezier maken.
Dit bericht hebben we van Xandra gekregen:
Alles goed thuis? Hier wel!
We zitten nu sinds zondag in een heel klein dorpje 20 km van Mbarara.. Femke en ik hebben een erg gezellige gastfamilie, het is een boerderijtje een stukje buiten het dorpje. We kwamen er zaterdag pas heel laat aan (10 uur) Iedereen was helemaal moe van het reizen, en toen bleek ook nog dat ze een traditioneel welkomsmaaltijd hadden voorbereid voor ons. We gingen rondom een kampvuurtje zitten waar geitenvlees aan stokken geregen braadden.
We hadden die ochtend in Kampala al een aantal studenten (die vrijwillegers van FODEPA waren) opgepikt en nu bleek dat wij bij 1 van die studenten zijn huis zaten. Ze hebben geen stroom, alleen hebben ze 1 zonnepaneel (soort van) en als het dus niet geregend heeft is er in de woonkamer een lampje. De volgende dag gingen we naar de kerk.. hier kwamen we de andere mensen weer tegen.. Zij waren helemaal niet blij met hun gastfamilie, 2 families hadden zich namelijk teruggetrokken dus marloes sliep nu bij Roy, Daan, Kalvin, Lisa en lotte.. En susan bij Sarah..
De kerk was een beetje saai (ook volgens onze "hostbroer", maar het was dan ook een hele andere kerk dan in Soroti, dit was een Anglicaanse kerk (vergelijkbaar met nederland).. De rest van de Zondag was je vrij bij je hostfamilie, wij gingen eerst eten in een klein restaurantje in het dorpje en daarna met bodabodascooter naar de farm. De cultuur is hier echt heel erg anders dan in Soroti, de mannen lopen hier allemaal hand in hand en omhelzen elkaar om de minuut.. Erg grappig, vooral onze hostbroer ziet eruit als een homo, maar hij is wel erg aardig.
Gister hebben we gesport met studenten van de middelbare school in het dorpje, was erg leuk. Een groot voetbalveld vol koeienstront, bulten, gaten etc. Ik viel natuurlijk gelijk al op de keiharde grond, mijn knie helemaal geschaafd.. best pijnlijk mja..
Vandaag hadden we eigenlijk een dag vrij met je hostfamilie om koeien te melken etc.. Maar omdat de helft van de groep helemaal geen zin heeft om de hele dag bij de hostfamilie te zitten, hebben ze het programma iets verandert en zijn we nu in mbarara om ff te internetten, leuke dingen te kopen etc. Dus dat ga ik nu doen!
daaggg.. Xandra
Een reactie posten