Dinsdag 31 Juli 2007

Woensdag 30 Juli 2007. Mijn telefoon gaat opeens en ik word gebeld door een heel lang nummer. Wie kan het zijn? Ik helemaal de Afrika-gangers vergeten! (Shame on me)

Was het Femke, die belde. Ik helemaal blij dat ik een keer word gebeld door hun. Vraagt ze als eerste aan mij: "Hoe is het daar?" Hahaha! Ik zo: "Hallo! Hoe is het DAAR?" Gekkie! Was alleen niet zo lang, want het blijft duur... Maar ze hadden het erg naar hun zin, vorige week was echt helemaal fantastisch geweest en Femke zou vandaag een mailtje sturen. Net even gekeken en had een mailtje van de vader van Lisa dat Lisa een mailtje had gestuurd, dus die staat hieronder.

Hoi Pien,

Lisa heeft weer een mail naar huis kunnen sturen.
De groep zit nu in Lake Mbarara. Onderweg daar naartoe hebben ze Wouters tas opgehaald en overnacht in een luxe hotel.. Daar hebben ze in het zwembad Suzans verjaardag gevierd, terwijl ze vandaar uitkeken over de armoede. Ze missen de mensen in Soroti nu al, de situatie nu is heel wat minder goed georganiseerd en ze hebben nu ook geen stroom en stromend water. Het gastgezin is opeens weg!!. Nu slapen Lisa, Lotte Marloes in een lemen hutje tussen de koeien en dichtbij zitten Daan, Kalvin en Roy in een huisje. Het Afrikaanse eten begint ze langzamerhand tegen te staan. De meegebrachte stroopwafels worden dan ook niet als cadeautje gegeven, maar door henzelf opgegeten.
Morgen en overmorgen gaan ze naar natuurparken. Daar verheugen ze zich al op. De natuur schijnt hier sowieso al mooier te zijn dan in het Sorotigebied.

Groeten, Han

Hieperdepiep HOERA!

Vandaag is het feest in Uganda! Nouja dat denk ik tenminste, en hoop ik...
Want vandaag is Suzan jarig! Ze is 17 geworden. Ik hoop voor haar dat ze nog iets extra's doen voor haar en "Er is er 1 jarig (hoera hoera)" zingen of met z'n allen "Happy Birthday" in het engels. Maar de ouders hebben al vermeld dat ze nog een andere keer haar verjaardag in Nederland viert. Dus dat komt wel goed!


Bij deze wil ik ook nog even een liedje zingen:

Er is er 1 jarig, hoera, hoera!
Dat kun je wel horen (?) dat is Suzan!
Wij vinden dat allen zo prettig ja ja!
En daarom zingen we blij, blij, blij, blij!
Zij leve lang, hoera hoera!
Zij leve lang, hoera hoera!
Zij leve lang, hoera hoera!
Hieperdepiep Hoera!
Hieperdepiep Hoera!
Hieperdepiep! HOERA!



Tadaa!
Van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag en nog heel veel jaren erbij!
(voor als je het leest, hoop toch in ieder geval na de tijd... )

Nieuws!

Eindelijk hoor ik wat van die Afrika-gangers!
Lisa en Femke hebben een mailtje gestuurd. Leuk leuk leuk!
Hier het berichtje:
Yoga pien, (hallo pien)
hierbij een bericht uit het warme, mooie en vooral stoffige uganda. het is hier ontzettend mooi. De groep is heel gezellig en hecht. bij aankomst waren er een paar problemen. De tas van wouter is naar washington gestuurd en roy was zijn paspoort kwijt. Gelukkig kan de tas overmorgen opgehaald worden, en kwam het paspoort al snel terug.Wij als mzungo's (blanken) zijn ongekend populair hier. Iedereen zwaait, wil ons aanraken en in het ergste geval een plukje haar hebben. De dingen die we zien zijn indrukwekkend, maar ook ontzettend mooi. Mensen zijn arm, maar vaak ook ontzettend gelukkig. Er zijn geen zieken in de groep, gelukkig. Iedereen is blij met het gastgezin. Over 2 dagen reizen we naar de hoofdstad. Leuk, maar ook jammer om de mensen hier te moeten missen.
Sorry, de tijd is nu op.
Ik groet je van de hele groep,
anjunos (bye) Femke en Lisa

Stress?

Even een berichtje tussendoor:

Ik heb net mijn mail gecheckt en zag dat de Afrika-gangers veilig waren geland!

Gelukkig!

Alleen zonder stress?
Want de bagage van een begeleider, Wouter Jansink, is gestrand in WASHINGTON!
Beetje balen dus... Maar we hopen dat het allemaal goed komt en dat Wouter gewoon zijn spulletjes terug krijgt, zodat hij die 19 dagen volhoudt.

Ik wacht vol spanning af tot ze mij bellen!

Fasten your seatbelts, because we're flying!

Vandaag, 20 juli, zijn de scholieren en begleiders om 6 uur met de trein naar Schiphol gegaan om daar met het vliegtuig naar Uganda te gaan! Om 11 uur ging het vliegtuig en duurt het nu niet meer zo lang voordat ze er zijn. Spannend!
Wel lang zo'n vliegreis zeg! Ze zullen ook vast allemaal erg moe zijn. Niet alleen van het vliegen, maar ze moesten allemaal al erg vroeg opstaan en het blijft toch spannend dus ik weet niet of ze allemaal wel goed hebben geslapen.

Hier staan ze dan allemaal, te wachten bij de trein.

Dan is het eindelijk zover! Na al dat werk, al dat geregel! Eerst teveel mensen die interesse hadden om mee te gaan, daarna te weinig mensen die meekonden gaan. Misschien ging het niet door, misschien moesten ze in de herfstvakantie gaan, misschien dit, misschien dat. Eindelijk niet zo'n project dat start en er toch niks van komt, want in het begin zag dat er wel zo naar uit. Mensen gingen twijfelen, ouders gingen ook twijfelen.

Veel scholieren zijn ook halverwege of in het begin van het project afgehaakt, omdat ze toch niet mochten van hun ouders, er geen toekomst in zagen of niet meekonden omdat ze zelf op vakantie gingen. (Maar ondanks dat Elise en ik zelf niet meekonden, zijn wij gebleven en hebben nog geholpen waar we helpen konden. Zo ben ik dus contactpersoon geworden.)

Iemand die even apart vernoemd moet worden, vind ik, is toch wel Daan. Hij was altijd positief, wilde zo graag dat dit project ging werken, maakte altijd actiepuntenlijstjes en wilde koste wat kost naar Uganda in de zomervakantie (en niet in de herfstvakantie)! Hij heeft echt heel veel gedaan voor dit project en daar neem ik mijn petje voor af.

Al met al is het ze dus toch gewoon gelukt! Daar neem ik ook mijn petje voor af.

Het is een hele leuke groep en ze zullen er samen veel van leren.

Oeh... Spannend!

Het is bijna zover! Iedereen is nog even de laatste dingen aan het doen en nu mag ik de site bewerken/beheren!
Ik ben Pien Laarveld en doe al vanaf het begin van dit project mee en ik zou ook meegaan naar Uganda maar dat ging voor mij helaas niet door. Nu ben ik dan maar contactpersoon. Ook een hele opdracht! Ik wordt om ongeveer drie dagen gebeld door 1 van hen en mail wat er is gebeurd door naar de ouders. Ook zet ik het op de site, zodat iedereen kan lezen wat ze allemaal meemaken en doen. En als er iets gebeurd dan word ik gebeld en moet het de ouders van het desbetreffende persoon vertellen...
Ik hoop dat ik de site zoveel mogelijk bewerken kan, want dat zou natuurlijk het leukst zijn!

Ik wil nog iets zeggen tegen de mensen die naar Uganda gaan:
Geniet ervan! Pas op voor de beesten daar! En maak veel foto's en filmpjes zodat ik ook nog wat kan zien! :D

14 juli: Nog maar 6 dagen!

Met nog minder dan een week voor de boeg begint de reis wel heel erg dichtbij te komen. Dit is dan ook goed te merken aan de vele mails.
Vandaag hebben we het definitieve dag-tot-dagprogramma gekregen. Het programma ziet er geweldig uit en is erg gevariëerd (bedankt partnerorganisaties!). Hier een samenvatting van de belangrijkste punten van het programma.

Dag 1: (Vrijdag 20 juli 2007, 20:15) Ontvangst op Entebbe airport door de partnerorganisaties. Overnachting in een hotel.
Dag 2: Reis naar Soroti via de hoofdstad Kampala. In Soroti brengen we de nacht door op de 'base' van YWAM (zie 'partnerorganisaties')
Dag 3: Bezoek aan een huis waar wordt gezorgd voor kinderen die besmet zijn met HIV (vaak wezen). Na het bezoek gaan we naar onze gastgezinnen. Kerkbezoek.
Dag 4: Orungu (op 1 uur van Soroti). Bezoek aan een Anti HIV/Aids schoolclub. Amuria (op 45 minuten van Soroti). Ontmoeting wijze oude mannen. Huisbezoeken aan mensen die getroffen zijn door HIV/Aids (in kleine dorpjes)
Dag 5: Bezoek aan een vluchtelingenkamp, 7800 inwoners (op 1,5 uur van Soroti). Achtergronden, ontmoeting met de leiders van het kamp, bliksembezoek aan school, bezoek aan legerbarakken rondom het kamp.
Dag 6: Bezoek aan 2 scholen, oa sportactiviteiten.
Dag 7: Vrije morgen samen met je gastgezin. Ugandees koken (en kippen slachten) in de middag. 's Avonds afscheidsfeest voor gastgezinnen en gemaakte vrienden.
Dag 8: Reis naar Kampala (4,5 uur) en overnachting in een hotel.
Dag 9: Rit over campus van grootste universiteit van Uganda (Makerere University). Reis naar Mbara in het zuiden met Fodepa (zie 'Partnerorganisaties'). Onderweg een stop in Lyantonde. bezoek jeugdorganisatie en 'burgemeester'. Bezoek aan boerderij. In Kanyaryeru/Lake Mburo brengen we de nacht door in gastgezinnen.
Dag 10: Kerkbezoek. 's Avonds wandeling en vrije tijd met gastgezinnen.
Dag 11: Bezoek aan Lake Mburo Secondary School. We draaien mee in klassen. Voetbalwedstrijd tussen bezoekers en ontvangers, en debatten. 's Avonds: traditionele muziek op de school, presentaties en verhalen.
Dag 12: Hele dag met gastgezinnen. Aan de slag op het boerenbedrijf.
Dag 13: We bezoeken de Basongora (stam van herders) in een van de bekendste wildparken van Uganda, het Queen Elisabeth National Park. Bekijken van The East African Great Rift Valley, het Rwenzori gebergte, Lake Rutoto Kratermeer, Kyumuhunga Tea Factory.
Dag 14: Bezoek aan 2 scholen: Ntare School en Ngabo School. Rondleidingen, debat, spelletjes, lunch, presentaties en een diner. Overnachting in een hotel in Mbarara.
Dag 15: Lake Mburo National Park met studenten uit de gastgezinnen.
Dag 16: Bezoek aan een oude boer in de 70 die koeien heeft met hele lange hoorns, die typerend zijn voor de Ankole stam.
Dag 17: Reis naar Kampala. Onderweg komen we door Rwakitura. Hier is president Museveni geboren. Hier is een museum. Te gast in een tv-show die live wordt uitgezonden. Kijkers kunnen bellen en vragen stellen (bijv. over de cultuurshock).
Dag 18: Bezoek aan de Nederlandse ambassade. Bezoek aan een traditioneel Afrikaans kunstcentrum. Presentatie door ons voor de stadsjeugd. Winkelen in Kampala.
Dag 19: Lunch met mensen van Fodepa, YWAM, de Nederlandse ambassade en enkele parlementsleden. De middag is vrij. Half 11 vertrek naar Amsterdam vanaf Entebbe.

9 juli 2007: Nog 11 dagen tot het grote avontuur!

Nog 11 dagen, en dan begint het moment waar we maandenlang naartoe hebben geleefd. Eindelijk, na hard werken en de hulp van veel mensen gaat ons Africa Awareness Project echt van start met de studiereis naar Uganda. Op wat kleine details na is alles verder geregeld, en kan het grote zenuwlijden beginnen. Niet alleen zullen we fantastische avonturen meemaken in het prachtige land dat we gaan bezoeken, maar hopelijk zullen we ook wat leren over ontwikkeling en ontwikkelingssamenwerking, van de mens in het werkveld en van de lokale bevolking. Wat is ontwikkeling en hoe kunnen we het in praktijk brengen? Ik weet dat het heftig zal zijn wat we gaan meemaken, maar hopelijk zal het ons sterken in onze missie om ontwikkelingssamenwerking dichter bij de mensen te brengen en jongeren en kinderen te leren over de achtergronden van ontwikkeling.
Daan